Akwaaba to Ghana!

Wauw ik ben al ruim twee weken in Ghana en ik had nog niks op deze site geplaatst. Mijn nederige excuses daarvoor!

Ik heb twee geweldige vakantie weken gehad samen met Manuel. We zijn met het openbaar vervoer van Accra naar Tamale gereisd via Cape Coast, Elmina en Kumasi en onder weg hebben we enorm de toerist uitgehangen.

Snelle, hapsnap samenvatting van twee weken:
Accra is een gigantisch grote stad en niet zo heel boeiend, tenzij je van stank, afval en toeterende auto’s houdt natuurlijk (maar laten we eerlijk zijn, stank, afval en toeterende auto’s dat hoort er in heel Ghana een beetje bij…). In Accra kan je prima uit de voeten met tro-tro’s, dit zijn personen busjes die in Nederland niet meer door de APK komen en die dan hier in worden gezet als openbaar vervoer voor tenminste 16 man per busje. Vanuit Accra zijn we naar Cape Coast gereisd met de grote Metro Mass Transport bus (hiermee hebben we alle lange afstanden gedaan). Een interessante rit in wederom een niet geheel APK-proofe bus, een buschauffeur die een gebed op een veilige aankomst doet en belachelijke inhaal acties uithaald.
Cape coast is een leuk oud stadje met een beladen slaven geschiedenis en het bijbehorende voormalig Britse kasteel, Cape Coast Castle. De rondleiding in dit kasteel was boeiend, enige was dat er een meneer in onze groep zat die beschuldigende opmerkingen en blikken in onze richting bleef werpen, wat een beetje vervelend werd op den duur. In Cape Coast sliepen we in een hostel van een Duitse liefdadigheidsorganisatie die armlastige en gehandicapte kinderen aan het werk zet in de meubel en kleding makerij en het hostel/veganistisch-vegetarische restaurant. Was een erg leuke accomodatie en waarschijnlijk het enige veganistische restaurant in het hele land… In Elmina verbleven we bij de Stumble Inn (die zijn naam niet bepaald eer aan deed, we hebben eindeloos moeten zoeken), een mooie accommodatie met een eigen strand, dus dat was echt te gek na al die dagen in de grote stad. In Elmina moesten we natuurlijk het Nederlandse slavenkasteel bekijken, wederom heel indrukwekkend, weinig foto’s gemaakt want daarvoor moet je dik bijbetalen… Na Elmina zijn we vanuit Cape Coast een dag naar Kakum national park gegaan. Kakum is een stuk regenwoud met als hoofdattractie zeven lange hangbruggen in de boomtoppen op 40 meter hoogte. En ja, hoogtevrees of geen hoogtevrees, dat moesten we natuurlijk doen en ik heb het overleefd, hetzij met knikkende knieën. Daarna nog een wandeling door het regenwoud om weer met beide voetjes op de grond te komen. Vanuit Cape Coast vertrokken we naar Kumasi. De tweede grote stad van Ghana en dat was te merken. De hele stad lijkt te draaien om de markt. Deze markt is 12 ha groot en er zijn 10.000 stalletjes en ongetwijfeld minstens het dubbele aantal verkopers. Ik denk niet dat ik hoef uit te leggen dat we hier, ondanks een prima richtingsgevoel dat wil ik toch wel even gezegd hebben, toch wel enigszins de weg kwijt raakte. Kumasi zijn we, gelukkig, maar 1 dag gebleven en toen zijn we doorgereisd naar Tamale, de stad waar ik mijn co-schap doe. In Tamale konden we terecht in het logeerhuis van de neef van een studiegenootje. Deze neef woonde zelf ergens anders dus we hadden het hele huis voor ons zelf! In dit huis konden we onze spullen achterlaten om vervolgens door te reizen naar Larabanga. Larabanga is een klein plaatsje grenzend aan het grootste wildpark van Ghana, Mole National Park. We verbleven in Larabanga in de Savannah lodge; een clubje hutjes op het erf van een gezin. Hier ontmoette we Tobi en Laura uit Duitsland met wie we vervolgens het wildpark in getrokken zijn. In de eerste tien minuten in het wildpark zagen we al olifanten vanaf het terras van het parkhotel. Het was niet mogelijk om dichterbij te komen, maar we konden al aardig wat wild zien vanaf dat terras. Na een paar baantjes in het zwembad aldaar vertrokken we voor een middag wandelsafari. Tijdens deze safari zagen we al heel veel mooie beesten, maar helaas geen olifanten. De volgende ochtend stonden we om 7 uur paraat voor de volgende wandelsafari en warempel, we komen twee volwassen olifanten stieren tegen. Nu moet ik zeggen ik heb wel vaker olifanten gezien en ook wel eens vanuit een ietwat penibele situatie, maar olifanten van zo dichtbij als je niet in zo’n grote veilige auto zit, dat was toch wel spannend. Die middag hebben we ook nog een jeepsafari gedaan, wat ook heel mooi was, maar geen extra beesten opleverde. Ik had zo gehoopt op leeuwen…
Vanuit Larabanga vertrokken we weer naar Tamale om daar mijn kamer voor de komende weken te gaan bekijken. Nadat we deze kamer goedgekeurd hadden, hebben we mijn spullen verhuisd en was het al weer tijd voor Manuel om terug te gaan naar Nederland. Op de ochtend dat ik met mijn coschap begon, is hij vertrokken  Om twee dagen later voor 4 maanden naar Japan te vertrekken…
Tot zover mijn chaotische update over de vakantie, ik zal snel een update geven over de eerste week coschap!

Oja, er zijn nog een paar dingen het vermelden waard: Ik heet voortaan Mary Klink. Ik heb het Afrikaanse namen systeem geadopteerd en mezelf een Engelse naam gegeven, Maartje bleek niet uit te spreken… En Manuel en ik zijn getrouwd als we samen op straat lopen en verloofd als ik alleen ben (een echtgenoot laat zijn vrouw niet achter voor 6 weken, een ‘fiancé’ kan dat wel doen). Maar maak je geen illusies, in Nederland hebben we alleen nog maar verkering ;)